Hoppe, het in 1670 geopende Cafe is het bewijs dat hedendaagse veranderingen in het uitgaansleven geen invloed hebben op sommige instituten in de horeca. Hoppe is zo’n instituut waar nog steeds het zand uit 1670 op de vloer ligt. Sinds 2006 is stamgast Van der Linden mede-eigenaar. ”Dit meer dan driehonderd jaar oude café moet minstens nog hetzelfde aantal jaren bestaan.”
Zelf stoken
In eerste instantie was het een distilleerderij met een proeflokaal. Het café bestond origineel alleen uit het gedeelte op Spui 18, waar alle drank zelf gestookt werd. Het interieur van nummer 18 is nog grotendeels intact en valt onder monumentenzorg Amsterdam. De oude tonnen waar de verschillende jenevers en likeuren uit geschonken werden, zijn te zien achter de bar.
Sta-Hoppe versus Zit-Hoppe
Begin 1900 werd in het pand naast Hoppe een hotel gevestigd met daarin ook een café restaurant. Onder bezielende leiding van toenmalig Hoppe-eigenaar Harry Mustert werd het hotel in de dertiger jaren bij het café gevoegd met een doorgang tussen de twee panden en kwam er een serre bij. Het hotel verdween echter en alleen het café bleef over, bestaande uit een sta-gedeelte op huisnummer 18 en een zit-gedeelte op 20.
Eigendom
Het Amerikaanse tijdschrift ‘Newsweek’ noemde dit café ooit één van de tien beste café’s van de wereld. In 2012 werd Hoppe uitgeroepen tot café van het jaar. Het grote geheim van Café Hoppe is dat er nooit iets verandert. Er ligt nog steeds zand op de vloer, er is nog steeds geen muziek te horen en het bier komt uit een tap in de muur. Alleen het eigendom van de zaak is in de loop der jaren wel eens gewijzigd.